medytacja

Żeby wykonać to ćwiczenie, wystarczy dowolny pagórek, odrobina koncentracji i bystre spojrzenie.
Jeśli zmrużyć oczy, tam, gdzie zarysowuje się jakaś ścieżka, można dostrzec pędzącego pod górkę mężczyznę na czarnym rowerze. Ze zmęczenia ma on wystawiony język i przepocone bokobrody. Nie ma imienia, lecz posiada nieskończoną ilość sobowtórów, w czym tkwi wyjaśnienie, dlaczego można dostrzec go na niemal każdym ze wzgórz. Aby odróżnić prawdziwego cyklistę od fałszywego, wymagane jest ogromne skupienie.

Najstraszniejsze nie jest to, że człowiek ten nigdy nie posuwa się do przodu ani nie spada, pozostając zawieszonym w próżni, z bezradnie machającymi nogami, z językiem.
Najdziwniejsze, najstraszniejsze, najbardziej niepokojące jest to, że rower, jaki dosiada, nigdy nie posiada łańcucha.

kilka prawd

Trzeba umieć żyć.
Wsiadać do dobrego tramwaju. Wiedzieć, kiedy wysiąść.
Być zdrowym. Pić dużo wody.
Znać położenie cienia.
Mieć ciekawe spostrzeżenia natury społecznej albo filozoficznej.
Jeść arbuzy.
Umieć liczyć. Nie przesadzać.
Czasem się gdzieś przejść.
Głaskać zwierzęta.
Pozdrawiać przechodniów.
Nie pić octu.

Tak to jest.